Tag Archief van: accepteren

In de schoorsteen van de overburen zit een nest. Een kraaiennest. Met jongen. De kraaien zorgen goed voor hun kroost. Ze vliegen af en aan met overvolle snavels.

Zoals het goede ouders betaamt zorgen ze niet alleen voor voedsel, maar waken ze ook over de veiligheid van hun jongen. Niemand mag ook maar enigszins in de buurt komen. Dat het een hele klim is naar het hooggelegen nest, maakt voor hen niets uit.

Ontwaren ze diep beneden zich potentieel gevaar dan bedenken ze zich geen moment en gaan erop af. Met veel geklapwiek en luid gekrijs scheren ze rakelings over de hoofden van nietsvermoedende voorbijgangers. Alles om hun naakte kwetsbare jongen groot te brengen.

De overbuurman is wat minder nietsvermoedend en beschermt zichzelf met pan of paraplu als hij noodzakelijkerwijs door zijn tuin moet. Eén keer een bloedige pik van een scherpe snavel is voor hem meer dan voldoende.

Ik zit op de bank en volg het hele gebeuren met aandacht.

Dit was vorig jaar. Maar blijkbaar is het goed bevallen. Wat betreft de kraaien althans. Want ook dit jaar duiken ze weer met takjes in hun snavel de schoorsteen in. De buren zien de bui al hangen en bestellen met spoed een vogelkap.

Dat is een klap tegen de kop van de kraaien. De toegang tot hun toekomstige kraamkamer is geblokkeerd. Urenlang zitten ze zwijgend op de rand van de schoorsteen. In stil protest.

Dit jaar geen geklapwiek en gepik. De kraaien mopperen hooguit wat in hun veren. Uiteindelijk druipen ze af om op zoek te gaan naar nieuwe mogelijkheden en kansen.

Ik volg het hele gebeuren weer aandachtig vanaf de bank.

Het zet mij aan het denken: Hoe ga ik om met tegenslag  en bedreigingen? Verdedig ik mij met hand en tand? Blijf ik mopperen en klagen? Ook als dit tot niets leidt? Alleen maar energie kost  en stress oplevert?

Of durf ik het onvermijdelijke te accepteren? Om vervolgens op zoek te gaan naar nieuwe mogelijkheden en kansen? Voorlopig heb ik genoeg om over na te denken.